Bouwblog: ons huis bij moemoe

Jaja, af en toe moet je good old google raadplegen voor "woorden die eindigen op isie". Maar het heeft geholpen! Indecisie, één van de 372 woorden die in aanmerking kwamen en doorgaans wel van toepassing op een bouwproces. Want wie is nu en dan niet eens besluiteloos? En toegegeven, 'kabeltelevisie' was een stuk moeilijker te integreren...

Ons Truus kon de balletdanseres in haar naar boven laten komen toen de bezetter een stelling voor het plafond had gezet. Zie ze eens vliegen over dat podium. Ik vraag me af of er een talent aan haar verloren is gegaan... Nope.

De bourgondiër in mij kreeg het toch stiekem even benauwd toen ons Ans met het idee kwam om een challenge te doen: hoe is het om weinig eten te hebben? En of mama en papa toch zeker meededen? Moedige avonturiers als we zijn (lees: softe ouders die met veel liefde bijna alles doen wat hun kind vraagt 😅), begonnen we...

Januari deed zijn intrede. Waar dat gewoonlijk een maand is van familiefeestjes en nieuwjaarsrecepties, was dit jaar voor de meesten toch wat anders. Ook voor ons. Wij spendeerden 99% van de maand met ons viertjes en dat was verrassend fijn 😊

Een oogwenk, meer was er niet nodig om Sam en z'n mannen de snelbouw te laten zetten. Als in: je zit rustig te werken en drie uur later draai je je om en staat er een half huis in den hof. Waanzin, dus. In de week die komt, worden predals gelegd en is het huis qua grootte al in zijn...

De meest schokkende beslissing van de afgelopen maanden was het schrappen van de kelder uit het hele ontwerp. Dat krijg je dan, blijkbaar, als je slappe klei hebt zitten op een oninteressante diepte in je grond. Al dat schuppen naar 'de vaste' was dus voor niets en we zijn onze architect 1000x dankbaar voor het aandringen op een sondering.

Wauw, wat is er veel veranderd deze zomer. En wat vloog hij voorbij zonder te verwittigen. Topzomer is een understatement, maar we zullen het ermee moeten doen.