Over oogwenken en voor onszelf bedenken

Een oogwenk, meer was er niet nodig om Sam en z'n mannen de snelbouw te laten zetten. Als in: je zit rustig te werken en drie uur later draai je je om en staat er een half huis in den hof. Waanzin, dus. In de week die komt, worden predals gelegd en is het huis qua grootte al in zijn definitieve vorm. Dat betekent dat wij bijna onze handen uit de mouwen mogen steken om ventilatie te leggen voor de beton gestort wordt. En zo kunnen wij met kerstmis droog rondwandelen in ons nieuw huis. Misschien die verhuiswagen al maar bestellen...?

En dan mag je plots je dagelijkse job voor jezelf en je gezin gaan doen. Zelf alles bedenken en uitwerken. Maar wat een lieve klanten seg, die familie Heyvaert 😉

We hebben dus wat meer tijd gestoken in het uitkiezen van vanalles. Echt vanàlles... De tegels gekozen dankzij wat hulp van een vriendelijke verkoper bij Halschoor (correctie door de echtgenoot: BMB!). De badkamer is helemaal besloten en besteld (ook dankzij een vriendelijke verkoopster, trouwens) en zal er met een beetje geluk zo gaan uitzien (al is dat hout van het lavabomeubel nog hoogst onzeker):

Enkel het keukenblad nog. En dat mag iets speciaal zijn. Wij houden wel van dingen die andere mensen niet zouden nemen (voor wie zich het behang en de verf in ons vorige huis herinnert...). Dus daar gaan we nog eens voor op pad. Maar in tussentijd heeft de keuken uiteraard al vorm gekregen in wat renders. All black? Jazeker.

En zo loopt het jaar op z'n einde.