Over toveren met hout en stiekem benauwd

15-05-2022

De bourgondiër in mij kreeg het toch stiekem even benauwd toen ons Ans met het idee kwam om een challenge te doen: hoe is het om weinig eten te hebben? En of mama en papa toch zeker meededen? Moedige avonturiers als we zijn (lees: softe ouders die met veel liefde bijna alles doen wat hun kind vraagt 😅), begonnen we aan drie volle dagen met enkel water en droog brood (maximum 9 sneetjes) en één stuk fruit per dag. Na dag twee hebben we er van miserie nog droge rijst aan toegevoegd. Want héy, dat valt dus niet mee he. Als je nog links of rechts iets van energie wil overhouden... Of speeksel, want zo'n droog brood binnenkrijgen, dat is een challenge op zich.

Maar het is een aanrader, want het opent je ogen. De aanleiding voor Ans was de oorlog in Oekraïne en alle mensen die daar in armoede moeten overleven. Maar het doet je ook nadenken over de relativiteit van vele dingen. Zoals een bouw die misschien niet 100% loopt zoals dat in je hoofd gepland stond... Dus Ans, bedankt. Ook al hebben we op dag 3 vroegtijdig het festijn afgesloten met een groot pak friet 's avonds, in plaats van onze laatste boterhammen, het was een ware belevenis.

Ondertussen werd op de bouw getoverd met hout. Bjorn van Woodesign werkte onze gevelbekleding af en we zijn er helemaal verliefd op. Uniek en toch eenvoudig, zo hebben we het graag.

Toveren kunnen onze aannemers allemaal, blijkbaar, want ook de Joris (elektriciteit) en Frank (loodgieter) deden wat nodig was om alles in goede banen te leiden en af te werken voor pur en chape zou komen.

Het benauwd gevoel dat ik hierboven omschreef, is wellicht nog maal 10 gebleken toen we de plannen voor de vloerverwarming aankregen. Want jaja, die zouden we wel gauw zelf leggen. Niet dus. Geoservices is zo aardig geweest om na een paniektelefoontje iemand te sturen om het voor ons te komen leggen - super last minute en zonder één zucht of opmerking. Heerlijk.

Dus na een paar drukke weken ligt de bouw nu te wachten op de bezetter die binnenkort begint. En daarna op nog heel veel extra dagen met weer zoals de laatste weken, zodat alles belachelijk vlot droogt - alsjeblieft.

En buiten gaat het groene leven overdadig verder. Ongelooflijk hoe zo'n fijne tuin je telkens weer naar buiten lokt. We hebben een eerste stukje erfgoed (de eeuwenoude kap) omgetoverd tot een nieuw verblijf voor onze konijnen - voor 98% met gekregen of gevonden materiaal 💪🏻 daar worden wij gelukkig van se.