Over vliegend glas en flessen gas

En over nederigheid - maar dat paste niet in het rijmpje.

Ondertussen wonen we exact vijf maanden in ons oude huis op de werf. Zo vlakbij de werken wonen, dat is best bijzonder. Àlles heb je gezien, wat voor- en nadelen heeft.

We verwarmen ons water dan ook al vijf maanden met gasflessen die in de tuin staan. De verkoper destijds had gezegd dat je daar toch wel 5 à 6 weken mee moet rondkomen. Wij, zuinige gierigaards & klimaatvrienden, zijn ondertussen nog steeds aan fles één bezig. Keerzijde is dat een douchebeurt al sinds de kerstvakantie (!) behoorlijk stressvol is: haar inzepen en onmiddellijk terug uitspoelen, want je verwacht elk moment met koud water verder te moeten 😊 En dat op zich, is dan weer de beste motivatie om snel en zuinig te douchen - en zo is de cirkel rond!

Die gasflessen, dat is veruit het oninteressantste nieuws van dit moment 😅 want sinds het laatste blogbericht is er toch weer één en ander veranderd. Wij hebben namelijk ramen. Jep. Vijf weken vroeger dan afgesproken: geleverd en geplaatst - bedankt law of attraction 😉 Hier vloog vandaag op 't hoogtepunt dan ook meer dan 600kg glas door de lucht, wat best spectaculair was.

Dat wil ook zeggen dat we een plat dak gekregen hebben in tussentijd en een stel dorpels. De dorpels is een verhaal apart - conclusie is dat ze er nu achterstevoor in liggen en dat dat allemaal nog best oké is. Nog een polierbeurt ter plaatse over een paar weken en je ziet er niets meer van.

En nu weer even terug naar de belangrijke dingen in het leven. Want alles is relatief en uiteindelijk is het niet veel meer dan een berg stenen, aluminium, roofing en glas (ja, en héél veel isolatie) dat we in de tuin hebben staan. Soms geeft het leven je een lesje in nederigheid, waardoor je weer weet wat echt belangrijk is: genieten met het gezin, familie en vrienden. Je verwonderen over de natuur. En dankbaar zijn voor gisteren, vandaag én morgen.

En daarom plantten we nieuwe bomen, deden we gebedjes voor onze lieve oma, houden we verjaardagsfeestjes, schrijven we berichtjes naar elkaar op de muren en kijken we uit naar de paashaas en z'n gul(zig)heid (waar we wellicht 7 weken nadien nog naar aan het zoeken zijn - misschien eens een perimeter afspreken met dat chocoladekonijn...).